زعفران به دلیل رنگ و عطر خوش، در یونان باستان بسیار مورد تحسین بوده و به عنوان دارویی برای رفع بی خوابی و برطرف کننده خماری بعد از نوشیدن شراب مورد استفاده قرار می گرفته است. همچنین از آن برای معطر کردن حمام و تقویت میل جنسی استفاده می کردند.
عده ای مبداء زعفران را ایالت قدیم ماد ایران می دانند، برخی از محققین نیز خاستگاه زعفران را در منطقه وسیعتری از کره زمین شامل یونان، ترکیه، آسیای صغیر و ایران میدانند.
اعراب از زعفران به دلیل خاصیت آرامش بخش آن استفاده می کردند و آنها بودند که روش کاشت زعفران را در اسپانیا آموزش دادند. شواهد زیادی دال بر این است که زعفران از اصلی ترین مواد تشکیل دهنده غذاهای اسپانیایی–عربی در آن دوران محسوب می شده است.
در قرون وسطی، زعفران به بریتانیای کبیر راه یافت. افسانه ها حاکی بر آن است که در دوران ادوارد سوم، مسافری پیاز زعفران را در حفره عصای خود پنهان کرده و از خاورمیانه به شهر والدن برد. در آنجا این پیاز کاشته و تکثیر شد که باعث رونق شهر گردید.
در دوران رنسانس، شهر ونیز مهم ترین مرکز تجاری زعفران محسوب می شد. در آن دوران ارزش زعفران به اندازه طلا بود و حتی امروزه نیز گرانترین ادویه در دنیا می باشد. ولی متاسفانه قیمت بالای زعفران منجر به تقلب در آن شد که در آن زمان متقلبان به شدت مجازات می شدند. هنری هشتم که زعفران را به خاطر عطر آن گرامی می داشت متقلبان را حتی به مرگ محکوم می کرد.
درباره این سایت